1. isim, edebiyat Bir kimseyi, bir toplumu, bir düşünceyi, bir nesneyi, bir göreneği yermek için yazılmış yazı veya söylenmiş söz, hicviye, hiciv, satir
"Bize okuduğu yergilerde onun şahsına dokunur bir şey yoktu." - Y. K. Karaosmanoğlu
YERGİ (HİCİV)
Hiciv, edebiyatta bir yazı türü.
Bir kişi, olay, durum, iğneleyici sözlerle, alaylı ifadelerle manzum yolla eleştirilmesine hiciv ya da, yergi adı verilir. Eski Yunan ve Lâtin edebiyatında ilk örneklerine rastlanan tarz, Batı edebiyatında bir şiir türü olarak gelişmiştir. Eleştirici bir anlatımı olan şiirler Divan edebiyatında hiciv, Halk edebiyatında taşlama, yeni edebiyatımızda ise yergi olarak anılmaktadır. Bu tür şiirlerde didaktik özellikler içerdiğinden didaktik şiir içinde değerlendirilmesi mümkündür. Ancak açık bir eleştiri sözkonusu olduğundan ayrı bir sınıfında ele alınması tercih edilir.
Divan edebiyatında Bağdatlı Ruhi ve Nef'î, Tanzimat edebiyatında Ziya Paşa, Abdülhamit devrinde Eşref, Milli Edebiyat döneminde ise Neyzen Tevfik, Halit Nihat Boztepe, İhsan Hamami hiciv dalında önemli eserler vermişlerdir.
Diğer Kelimeler:
muinli,
görülme,
dipsiz testi,
şehit düşmek (veya olmak),
azmetmek,
kırmızı kart,
yatkınlaşma,
sabotaj yapmak,
hoyratça,
cadı kazanı,
yular,
ihtimal vermemek,
suntıraç,
giydirici,
yatış,
nur helin
Tarih : 2014-05-05 15:06:34
öğretmenden farklı bir anlam duyduk..!
dsait
Tarih : 2013-02-28 21:35:38
tşk süper olmuş